Geo Future School module (GFS) in klas 4
Rond het thema ‘Back to the classics’ heeft jaarlaag 4 voor GFS een actuele casus onderzocht, die in de Oudheid ook al speelde. De leerlingen doken in diverse onderwerpen (stress, propaganda, films, navigatie, voeding en gezondheid) en moesten lezen, discussiëren, maken, kijken, doen, ervaren, springen, bakken en koken…
Door drie dagen even uit het systeem van ‘elke-50-minuten-een-vak’ te stappen, kwam er ruimte voor gesprek, diepgang en het verleggen van grenzen. We zijn gestart met een hoorcollege wetenschapsfilosofie en geëindigd met een Agora. Deze afsluitende markt bracht mooi in beeld welke ontdekkingen de leerlingen tijdens deze dagen hebben gedaan. De Oudheid is nog niet voorbij, zo bleek! Er werd geleerd voor het leven…
Fijn dat er vanuit ouders en collega’s zoveel belangstelling voor de Agora was, dank je wel!
Navigatie in de Oudheid en nu
In het kader van GFS Back to the Classics hebben leerlingen uit klas 4 zich verdiept in het thema navigatie.
Dag 1
De eerste dag begon met een mini-excursie naar de zonnewijzer achter de Binastempel. Hier leerden de leerlingen over zonnetijd, zomertijd en wintertijd. Vervolgens lazen ze zich in: hoe navigeerden de Romeinen door hun grote rijk en welke instrumenten gebruikten ze daarbij.
Dag 2
Op de tweede dag bouwden de leerlingen, geïnspireerd door de Romeinen, per groepje twee instrumenten: één voor afstand en één voor hoek. Het was een leerproces met vallen en opstaan. Het zelfgebouwde kompas leek een eigen wil te hebben en wees alle kanten op behalve naar het noorden. Ook bleek dat de medewerkers van de kringloopwinkel niet altijd reageerden zoals verwacht. Gelukkig maakte het zonnige weer het aflezen van de zonnewijzer een stuk gemakkelijker dan op de bewolkte eerste dag.
Dag 3
De instrumenten waren klaar, een enkeling had zijn hodometer thuis geperfectioneerd, waarna deze met tiewraps aan de bagagedrager gebonden weer zelf kon terugrijden naar het Gymnasium, althans in theorie…
De leerlingen kregen middels een operatiebevel (dank aan dhr. Baartman) de opdracht om met hun zelfgebouwde instrumenten naar diverse huizen in de Parken te navigeren en de betreffende huisnummers door te geven. Dat ging bizar goed! Al vrij snel kwam er een leerling triomfantelijk melden: “Meneer het is de Merelhoek, nummer 3!’’. Dat kon natuurlijk een toevalstreffer zijn maar ik was aangenaam verrast toen ook de verder weg gelegen huizen vlotjes gevonden werden.
Opnieuw blijkt dat school zo veel meer is dan leren in de klas.
Non scholae sed vitae discimus!
